გამარჯობა,მე თაკო ვარ და მე ფემინისტი ვარ!
მინდა გითხრათ რომ დიდი ხნის განმავლობაში სიტყვა ,,ფემინიზმი” ძალიან მაბნევდა. ხშირად მითქვამს,რომ ვიცავ ქალის უფლებებს თუმცა არ ვარ ფემინისტი და მინდა ჩემი გამოცდილება გაგიზიაროთ იმ მიზნით,რომ კიდევ ერთხელ დაფიქრდეთ –ხართ თუ არა ფემინისტები? ანდა საერთოდ განა გვჭირდება XXl საუკუნეში ფემინიზმი? რატომ აშინებს ხალხს ეს სიტყვა?
დამეთანხმებით,ამ დროისათვის ბევრი ადამიანი აიგივებს ფემიზნიმს სხვადასხვა ცნებებთან,უხეშად რომ ვთქვათ აღნიშნავენ,რომ ფემინიზმი ქალისათვის პრიორიტეტების მინიჭებაა,მაშინ როდესაც ის არანაირად არ არის დაჩაგრული.თავისთავად გულისხმობენ კაცისათვის უფლებების ჩამორთმევას და მის უგულვებელყოფას. ამასთანავე, ხშირად ,,ფემინისტები” ზღუდავენ ქალისადმი ნებისმიერი სახის პატივისცემის გამოხატვას იმ მიზნით,რომ მას არ მიანიჭონ პრიორიტეტები.მსგავსი სიტუაცია ალბათ თქვენც გაბნევთ,იმ შემთხვევაში თუ ამ საკითხისადმი ცოდნის გაღრმავებით აქამდე არ დაინტერესებულხართ. თუმცა ,მიმაჩნია რომ დღეისათვის განსაკუთრებულად აუცილებელია ვიცოდეთ ჩვენი უფლებები და დავიცვათ ისინი. პირველ რიგში მინდა ვთქვა,რომ ფემინიზმის ოფიციალური განმარტება არის შემდეგი:,,საზოგადოებრივ-პოლიტიკური მოძრაობა, რომლის მიზანია ქალებისთვის ყველა სამოქალაქო უფლების მინიჭება, საზოგადოებრივ სფეროში ქალის და კაცის თანასწორუფლებიანობისკენ სწრაფვა, ქალის დისკრიმინაციის მოსპობა.”
დღეისათვის,ადამიანთა გარკვეული ჯგუფის უარყოფით დამოკიდებულება ფემინიზმისადმი განაპირობებს არამარტო ქალის უფლებების შეზღუდვას ასევე მამაკაცებისასაც. მანამდე სანამ, ჩვენს გარშემო არ იქნება ერთი აზრი გენდერული თანასწორობის შესახებ – კაცებს გაუჭირდებათ ემოციების გამოხატვა,მათ გაუჭირდებათ იმის აღიარება,რომ გარკვეულ შემთხვევაში არ არიან საკმარისად ძლიერები,მათ გაუჭრდებათ იმის აღიარება,რომ სჭირდებათ სხვისი დახმარება და ამ ყველაფრის შედეგად ისინი ვერ შეძლებენ რომ იყვნენ ჩვეულებრივი ადამიანები და არა ,,ვაჟკაცები” რომელთაც საზოგადოება აკისრებს დიდ პასუხისმგებლობას, მიუხედავად იმისა სურთ თუ არა ეს.
ქალის უფლებების შეზღუდვით მსოფლიო ვერ შეძლებს განვითარდეს იმაზე სწრაფად,ვიდრე ქალთან ერთად შეუძლია. მოხარული ვარ,რომ დავძლიეთ ბევრი სტერეოტიპი და დღეს აღარავინ იჩაგრება დები ბრონტეებისავით,აღარავინ მოღვაწეობს კაცის სახელს ამოფარებული და დღეს ხშირად ვხედავთ ქალებს ტელეეკრანებზე,ქალებს პოლიტიკაში,წარმატებულ დიპლომატ ქალებს და ჩვენ უბრალოდ უნდა ვიამაყოთ თითოეული მათგანით. არა იმიტომ,რომ ისინი ქალები არიან.არა, ქალს არ სჭრდება გაღმერთება, მას უნდა ,რომ აგრძნობინო ისიც ადამიანია ისევე როგორც კაცი. მას უნდა,რომ თავის იდეებს სხვას ამოფარებული სხვისი სახელით არ ანხორციელებდეს. მას უნდა თავისუფლება.მასაც იმდენივე შეუძლია რამდენიც კაცს.ბუნებრივია, მე საუბარი არ მაქვს ფიზიკურ შესაძლებლობებზე. შეიძლება კაცმა ქალისგან განსხვავებით რთული ფიზიკური სამუშაო შეასრულოს, თუმცა ქალმა სხვა შემთხვევაში გადაჯაბნოს კაცის შესაძლებლობები.ფემინიზმი არ ეწინააღმდეგება საქმიანობების გადანაწილებას,როგორც ბევრს ჰგონია.ორივე მხარემ უნდა გააკეთოს ის რაც შეუძია,თუმცა უნდა დააბალნსოს საქმიანობების რაოდენობა და სიმძიმე.
ქალს ბევრი რამის გაკეთება შეუძლია და ძალიან ბევრს კარგავს მსოფლიო,რომ მას საზღვრები დაუწესა დიასახლისობის ფარგლებში. მას შეუძლია შეძლოს ყველაფერი და სწორად გადაანაწილოს დრო. დასავლეთ ევროპის,ამერიკის ან სხვა განვითარებული ლოკაციების მაგალითზე თუ ვიმსჯელებთ,ქალის დისკრიმინაცია ძალიან იშვიათია. ვფიქრობ,რომ ჩვენს ქვეყანაშიც უკვე ნაკლებად გვხვდება ფაქტები,თუმცა ნაკლებად არ ნიშნავს,რომ მსგავსი შემთხვევები არ ფიქსირდება. ძველი ქართული მენტალიტეტი არ ითვალისწინებს, აღმოსავლთეის ქვეყნებში მცხოვრები ქალების მსგავსად მათ სიკვდილს,მონურ მოპყრობას და სხვა. ქართველები ოდითგანვე პატივს სცემდნენ ქალს,თუმცა ვფიქრობ,რომ პრობლემა პატივისცემაში კი არა არის,არამედ მის გადაჭარებაშია, იმაშია რომ ქალის სისუსტეს უსვამს ხაზს ქართული მენტალიტეტი. სუსტი,ნაზი არსებები რომელთაც მუდმივად სჭირდებათ დაცვა. მე არ ვამბობ იმას,რომ ფემინისტმა იმის შიშით,რომ ცუდად არ გამოუვიდეს ქალს პატივი არ უნდა სცეს.არც ქალი უარყოფს,რომ ნაზიც არის და მებრძოლიც. პატივი უნდა ვცეთ ერთმანეთს, ყველამ უბრალოდ როგორც ადამიანებმა,განუსხვავებლად ქალს ეხება საქმე თუ კაცს. ქართველი ქალი,როგორც პერსონა არასდროს განიცდიდა უფლებების შეზღუდვას,ის არასდროს იყო სუსტი და ამას ჩვენი ისტორიული წარსულიც გვიჩვენებს. საქართველოში სიტუაცია არც ისე ცუდადაა,თუმცა მამაკაცების ირონიული დამოკიდებულება ამ საკითხისადმი. ბავშვების შთაგონება იმით,რომ ბიჭი გოგოსავით არ უნდა იქცეოდეს და ქალისათვის იმის სწავლება,რომ ის ბიჭმა უნდა დაიცვას არ არის სწორი. ჩვენ ერთმანეთი უნდა დავიცვათ მიუხედავად სქესისა. გოგომაც უნდა დაიცვას ბიჭი და ბიჭმაც გოგო. აქ გენდერი არაფერ შუაშია,საჭიროებაა მთავარი.
და ბოლოს მე მინდა ვთქვა,რომ ფემინიზმი ყოველთვის საჭირო იქნება,იმისათვის,რომ დავაბალანსოთ სიტუაცია. ის ორივე სქესს თანაბარ უფლებებს ანიჭებს.ნუ განვიცდით რეგრესს.ფემინიზმისკენ შოთა რუსთაველი ჯერ კიდევ Xll საუკუნეში მოგვიწოდებდა–,,ლეკვი ლომისა სწორია,ძუ იყოს, თუნდა ხვადია.” მე ვამაყობ იმით რომ რომ ჩემი ქვეყანა,სკოლა,სივრცე სადაც ვიზრდები არ მზღუდავს იმისათვის,რომ ვარ გოგო და ვიმედოვნებ,რომ მალე ამის თქმის საშუალება ექნებათ გოგონებს აფრიკიდან,პაკისტანიდან,ინდოეთიდან და საერთოდ დედამიწის ნებისმიერი წერტილიდან.გოგონებს არ უნდა ეშინოდეთ იმის,რომ ისინი არიან ჭკვიანები,მხოლოდ იმიტომ,რომ გოგონები არიან!
გამარჯობა ,მე თაკო ვარ და მე ფემინისტი ვარ!
იმ შემთხვევაში კი თუ თქვენც ეთანხმებოდით ზემოთ მოყვანილ ტექსტს–
გილოცავთ! თქვენც ფემინისტი ხართ!